Bir süre sevildiğimi hissettiğim o anı hatırlamak istedi canım bugün...Ağırlığını, hacmini, kütlesini, varlığını hissettiğim, gözümü dikip baktığım o an..Bana ait olmayan, bütünün güçsüz tarafında yaşam mücadelesi verdiğim o zarif an..

   Seni hatırlatan şarkıları yeniden dinlemek istedi canım bugün..Heyecanım duruyor mu yerinde diye bakmak istediğim o an..Düştüğüm kuyularda geçirdiğim zamanları, ortamın ısısı, provasını önceden yaptığımı sandığım ve ihtişamı ile benimle alay eden, görünen görünmeyen tüm izler yerinde mi diye kontrol ettiğim o an.. Kaçmaya çalıştığın şeyin kucağına geri döndüğüm, üst üste dinlersem o şarkıyı etkisini azaltırım diye düşündüğüm, tüm çaresizliklerime sarıldığım o an...

   Ayaklarımı beline doladığım, kasıklarımda tüm bedeninin ağırlığını hissettiğim o anı tekrar yaşamak istedi canım bugün...Bedenimin titrediği, kalp atışlarımı kontrol edemediğim, yanındayken nasıl oluyor da bu kadar uzaktaymışsın gibi hisettiğim o an, elini tutsam yanlış anlar mı dediğim o an..Özenle seçtiğim kelimelerden kurmak istediğim cümleleri kuramadığım o an...

   Sessizce canım seni düşünmek istedi bugün...Kendi sessizliğimde boğulduğum o an, pilavın üzerine bir dilim limon koyduğun o an, birçok şeyi hafızamdan silmeye çalışsam da mevsimlerden kış olduğuna emin olduğum o an..Ve canım isterse seni düşünmeyi bırakacağımı bildiğim tarafıma uzaktan el salladığım o an..